ای که از عشقت خانه بردوشم کرده ای مشهور چون سیاووشم چون صدای بی سکوت سرد و خاموشم بی تو ای شیرین من با تو غم نوشم توی دنیا جز خدا من تو رو دارم تا بمیرم از تو دست بر نمیدارم بی تو اشک غمم یک جام ماتمم که کنی باورم تو را دوست دارم بی تو من مرده ام گلی پژمرده ام بشنو حرف دلم تو را دوست دارم به خدایت قسم به صفایت قسم که به غیر از خدا تو را دوست دارم با تو من زنده ام بشنو از کرده ام این ندای مرا تو را دوست دارم زاری مکن همچون غروب میره از دلم در سینه ام ای آشنا کمتر نما خونین دل بی کینه ام