دستامو گم نکن تنها رفتن ساده نیست مثل من هیچکسی تو هراس جاده نیست توی عطرت شب می میره کوچه ها رو مه می گیره منو محکوم قفس کن اما گلهامو نسوزون من به یاد بغض چشمات گم شدم تو مشت بارون منو محکوم قفس کن من ازت جدا نمیشم من شبیه آسمونم پشت میله جا نمیشم پرواز ممنوعه مهتاب می باره من با تو غریبم چشمام خشکیدن دستام جون میدن ای ماه نجیبم تو کجایی که ببینی هنوزم زنجیر اشکم مثل خون روی دستام تو خودم دارم می خشکم نه شبو از تو گرفتم نه به مرز تو رسیدم من فقط اینهمه دیوار دور دنیای تو چیدم پرواز ممنوعه مهتاب می باره من با تو غریبم چشمام خشکیدن دستام جون میدن ای ماه نجیبم