متن آهنگ کاروان از گلپا 

شب فراق که داندتا سحر چندست

مگر کسی که بزندان عشق دربندست

گرفتم از غم دل راه بوستان گیرم

کدام ســــــرو ببالای دوست مانندست

پیام من که رساند بیار مهــــر گسل

که بر شکستی ومارا هنوز پیوندست

قسم بجان تو گفتن طریق عزت نیست

بخاکپایِ تو و آنهم عظیم سوگندست

که با شکستنِ پیمان وبر گرفتنِ دل

هنوز دیده بدیدارت آرزومنـــــدســــت

زدست رفته نه تنها منم درین ســودا

زدست رفته نه تنها منم درین ســودا

چه دستهاکه زدست توبر خداوندست

فراق یارکه پیش تو کاه برگی نیست

بیا و بردل من بین که کوه دماوندست

ای ساربان! آهسته رو که آرام جانم میرود

آرام جانم میرود

ای ساربان! آهسته رو کـه آرام جانم میزود

وآن دل که با خود داشتم,بادلستانم میرود

بادلستانم میرود

محمل بدار,محمل بدار ای ساربان,تندی مکن با کاروان

کزعشق آن سرو روان,کزعشق آن سروروان,گوئی روانم میرود

از عشق آن سرو روان,گوئی روانم میرود

او میرود دامن کشان,من زهر ِتنهائی چشـان

دیگر مپرس از من نشان,از دل نشـانم میرود

با آن همه بیداد او,این عهد بی بنیاد او

در سـینه دارم یاد او, یا بر زبانم مــــیرود

در رفتن جان از بدن, گویند هر نوعی سخن

dar raftane jan az badan gooyand har noei sokhan

من خود به چشـم خویشتن,دیدم که جانم میرود

man khod be cheshme khishtan didam ke janam miravad

ترانه آهنگ کاروان از گلپا 

با آن همه بیداد او,این عهد بی بنیاد او

در سـینه دارم یاد او, یا بر زبانم مــــیرود

در رفتن جان از بدن, گویند هر نوعی سخن

dar raftane jan az badan gooyand har noei sokhan

من خود به چشـم خویشتن,دیدم که جانم میرود

man khod be cheshme khishtan didam ke janam miravad