آه ای دل ساده بال و پر تو کو؟ او رفته از این شهر هی شعر غم نگو آه ای دل عاشق کو ذوق دیروزت پیر شدی جانم کمتر نشد سوزت تنهاترین تنهای این شهر غریبم آواره ای در خاطراتِ بی نصیبم چیزی نمانده قصه ام پایان بگیرد طاقت بیاور جان من، قلب نجیبم دستای تو سردن چشمات بی رحمن دوباره بارون و شکنجه گاهِ من تو رفتی و دنیام تاریکه تاریکه مرگ دلم بی تو اینبار نزدیکه