من اون شهر دورم که دریا نداره که بی تو غروبم تماشا نداره من اون شهر دورم پر از جای خالی پر از آرزوی یه جشن خیالی چه قدر فکر کردم به دلبستگی هام به یه خواب راحت واسه خستگی هام با یه بالشِ پَر ، پُر از آرزوها چقدر فکر کردم به پرواز قوها خدا رو چه دیدی، شاید پر گرفتیم شاید خنده هامونو از سر گرفتیم نگو چی گذشت و نگو چی کشیدیم شاید شب تموم شد، خدارو چه دیدی خدا رو چه دیدی، شاید جون گرفتم شاید دستتو زیر بارون گرفتم تو شاید دوباره به دادم رسیدی شاید خنده برگشت، خدا رو چه دیدی من اون شهر دورم که بغضش شکسته که دلتنگی، راه نفس هاشو بسته خیابون خیابون، پر از انتظارم تو نیستیو راهی به جایی ندارم چقدر غم شمردیم،چقدر دل سپردیم پریدیم و هر بار به دیوار خوردیم خوشی دورمون زد، بلا دورمون گشت غمامو بغل کن، شاید خنده برگشت خدا رو چه دیدی، شاید پر گرفتیم شاید خنده هامونو از سر گرفتیم نگو چی گذشت و نگو چی کشیدیم شاید شب تموم شد، خدارو چه دیدی خدا رو چه دیدی، شاید جون گرفتم شاید دستتو زیر بارون گرفتم تو شاید دوباره به دادم رسیدی شاید خنده برگشت، خدا رو چه دیدی